De aarde beweegt!

Die ochtend is het zwoel en al bijna warm en Pip's mens is om half vijf wakker. Na een vroeg ontbijtje mag Pip al naar buiten en gaat op de terrastafel zitten om wat te poetsen aan zijn vacht en de ontwakende wereld gade te slaan. Pip is net met een voetje bezig als hij in de hoek van zijn oog iets ziet bewegen op zijn gazon. Dat is interessant en moet eens even gecontroleerd worden. Lenig springt Pip van zijn tafel en loopt het gazon op. Hij parkeert zijn bevallige bipsen strategisch en wacht. Alsof het laatste uur heeft aangebroken begint de grond onder Pip te bewegen, dit is niet normaal en Pip springt op, maar hij loopt nog niet weg. Pip is niet bang maar wel erg nieuwsgierig. Zijn ogen zijn gefixeerd op het gras en zijn voetjes staan vastgenageld in het gras. De grond beweegt nog meer, wel 4 op de schaal van Pip! Een heuveltje aarde bolt op en Pip zet zijn ogen op scherp.Een heuveltje met aarde verschijnt en daar bovenop: een rose snuitje, met snorharen, graafklauwen en de oogjes dicht. Dit heeft Pip nog nooit gezien, hij moet zijn klauwen vastslaan in het gras om niet achterover te vallen. Het aardbeest beweegt zijn snuit en is weg voordat Pip zijn pootje kan bewegen. Hij gluurt nog in het gat waar het aardbeest is verdwenen, maar niets... een hoopje aarde! Pip schud zijn hoofd, hij dacht alles gezien te hebben, maar dit? En wat zal zijn mens zeggen als ze de bende in de tuin ziet? Pip krabt eens achter zijn oor en trekt zijn plan.Hij gaat gauw op de hoop aarde liggen, alsof er niets gebeurd is. Pip soest weg in de opkomende zon en kan niet slapen van wat hij allemaal meegemaakt heeft.

Pip ziet het goed!

Pip is erg nieuwsgierig en vanavond gaat hij weer op onderzoek uit. Pip's mens heeft iedere ochtend en avond een mapje waarin een doosje zit. In het doosje zit water, maar geen gewoon water: Pip moet gewoon in het doosje bijten als hij eraan ruikt. Zijn mens zegt dat het niet de bedoeling is en schuift het doosje weg. Dan draait hij het doosje open en haalt er een velletje uit en stopt het in zijn oog! Nou ja zeg, Pip snuift even aan de vingers van zijn mens. Ze ruiken lekker naar het water in het doosje. Pip geeft zijn mens maar een kopje. Dan draait zijn mens de andere kant van het doosje open en stopt weer een velletje in zijn oog. Pip pakt het dekseltje in zijn bekje en sprint de tafel af. Mens zegt dat het niet voor poesjes is en geeft hem een visbrokje, dat is ook fijn. Pip springt op tafel en ziet dat het mapje en het doosje er nog liggen. Hij gaat gezellig liggen met zijn voetjes in het mapje.

Pip zorgt goed voor zichzelf

Vandaag is een mooie dag, wat betekent dat Pip de hele dag zijn 'verplichte' dingen in de tuin doet. Hij begint met een wasbeurt op de tafel in de tuin. Niets is zo heerlijk als een nette pels in de zon. Even naar binnen om een brokje te eten. Dan de ronde door de buurt, kijken of Alie er is. Gisteren was ze binnen in het huis van Pip, wat een opwinding was dat. Maar geen van beiden durfde meer dan een beetje blazen. Pip is een geduldige kater, gelukkig. Als Pip terug komt in zijn tuin, is de deur dicht, binnen is mens bezig met dat idiote apparaat waar Pip erg bang voor is. Pip heeft geen idee waarom het zoveel lawaai moet maken en waarom je met een stang met een bezem over de grond moet vegen. Dan maar even op de stoel onder de tafel zitten. Zodra mens klaar is, en het enge apparaat weer in de kast heeft gereden, komt ze naar buiten met de twee dekentjes uit de kamer. Ze klopt ze uit en legt ze even te wapperen op een stoel. Dat is interessant, denkt onze zwarte Prins. Onder de tafel door kruipt Pip naar de stoel met de dekentjes en draait zijn bevallige bipsen comfortabel in het zachte materiaal. Kijk, dat ligt fijn. Pip's mensen begrijpen het steeds beter! Nog even een voetje wassen en dan opgekruld in de zon, slapen. Na een tijdje komt mens buiten en kijkt verbaasd naar de stoel en ze moet lachen. Pip wordt fijn geaaid en mens zegt dat Pip een slimme kater is. Weet hij toch....

Zomer!

Pip is een blije kater, het is eindelijk zo ver, het weer is zonnig en geweldig! Bij het wakker worden gaat Pip onmiddellijk bij het raam zitten en naar buiten kijken, de dag net ontwaakt maar zijn mensen nog niet. Vogels zingen hem toe, dat Pip vooral naar buiten moet komen. Pip wekt zijn mens door wat kopjes uit te gaan delen, hij weet dat ze daar gevoelig voor is. Rommeldebommel naar beneden en het ontbijt wordt overgeslagen. Gauw wil Pip naar buiten om te kijken, snuiven en te wandelen door zijn buurt. Na een uur komt hij thuis en eet zijn visje, dan op de tafel op het terras en wassen in de ochtendzon. Het duifje dat verwoede pogingen doet om een nest te bouwen heeft geen kans. Zodra het landt in de boom, klimt Pip met vijf klauters naar boven en blaft de duif weg. De tak is wel confortabel dus Pip blijft maar even in de boom liggen. Lekker, in de schaduw. Als hij weer beneden komt ziet zijn mens dat hij een winkelhaakje in zijn schouder heeft van al dat wilde gedoe. Pipje deert het niet, hij is een stoere kater! Wondje wassen, klaar! Binnen eet hij een brokje en gaat op het gras liggen, speelt wat met zijn speelgoedmuis en strekt zich dan uit in de zon. Buik omhoog, pootjes wijd, heerlijk opwarmen. En als alles warm is op een stoel onder de terrastafel. Deze routine herhaald zich de hele dag door en Pip maakt een contente indruk. 's Avonds is het zwoel en de katten uit de buurt verzamelen zich op het plein. Beetje lonken, mauwen en flaneren, deze tijd van het jaar moet het gewoon! Pip komt om half elf thuis, doet een brokje en loopt naar boven. Op het bed van zijn mens, zijn snor gepoetst en dan de neus in de staart. Heerlijk dromen, tot de vogels weer beginnen te zingen....

Pip ziet een dier met zwemflappers

Vandaag zit Pip voor zijn raam. Hij kijkt wat naar buiten en kan niet beslissen of hij een wandeling zal maken of even een dutje gaan doen. Tegen de achtergrond van de haag ziet hij dan een wonderlijk verschijnsel. Het zijn drie wandelende vogels, groot en met belachelijk grote oranje voeten. Pipje moet er van schuddebuiken, wat een rare beesten. De voorste, een bruine, wandelt vrolijk over Pip's gras naar het terras. Achter haar lopen twee dezelfde vogels alsof ze naar het carnaval gaan, bonte veren en een krul in de staart. Pip gaat er eens lekker voor zitten. Mens heeft brood op het terras gegooid en de rare vogels slokken met hun grote gele monden het brood naar binnen. Dan gaan de twee carnavals vogels ruzie maken en vliegt de bruine vogel weg. Hup, de twee anderen er achteraan. Pip wast nog even een plukje haar recht en wacht nog even. Dan hobbelt hij het terras op en inspecteert de sporen van de rare vogels. Dan landt er verderop een duifje: dit is meer de juiste maat voor Pip, en opgetogen jaagt hij hem de tuin uit. Soepel springt hij op zijn bankje, snoetje in de zon en nog even wegdromen. Die rare vogels....

Kind van de wind

Met zijn twee mensen zit Pip op de bank, op de tv zijn mensen die doen wie er het hardst over het gladde ijs kunnen rennen. Niets voor stoere katers. Pip draait zich nog eens om op de schoot van zijn mens. Dan is er buiten een geluid, Pip schikt op uit zijn dutje en rent naar de deur. Hier moet hij bij zijn! Zijn mens heeft de spoed in de gaten en doet snel de deur open, Pip rent in een wilde galop de tuin in, achter de indringer aan. Onder de haag door en achter het hekje door. Maar de wind zit hem tegen, het waait zo hard! Pipje zet zijn snorharen in de ergonomische stand en meteen schiet hij vooruit. De indringer snelt er vandoor en Pip gooit er nog een straatlengte bovenop, zeker zijn dat zijn tuin schoon blijft van vreemde kattebeesten. Terug naar huis want de voetjes zijn koud en de wind wordt als maar sterker. Als Pip over het randje van de tuinborders wil lopen, net als altijd, waait hij er zelfs vanaf! Gauw maakt hij een huppeltje alsof er niets is gebeurd, stel dat de mensen het gezien hebben. Als hij binnen is eet hij een lekker knabbeltje en dan naar boven. Op een hoekje van het dekbed past hij precies lang uit, zijn koude voetjes onder zijn lijfje. En dra valt hij in een diepe slaap. Zo diep dat hij niet merkt dat zijn mens de andere hoek van het dekbed zachtjes over hem heen legt.

Voorjaar!

Eindelijk, de sneeuw is weg, de bollen lopen uit en de vroege voorjaarsbloemen komen op. Pip moet ze allemaal een kopje geven. Met als gevolg dat hij een neus vol stuifmeel heeft! Op zijn eerste wandeling vandaag doet hij eerst even aan zijn pull up oefeningen, met zes krachtige slagen klimt hij in de boom. Daar waar de stam zich splitst kan je heerlijk zitten en je domein overzien. Lekker wassen met de zon op je gezicht. Dan voorzichtig achteruit naar beneden, halverwege omdraaien en met een reuzensprong vier voetjes op de vloer, eitje! Onze zwarte held vervolgd zijn wandeling dan naar de tuin van Alie, dat is een mooie trippel, maar er moeten onderweg wel wat geurvlaggetjes uitzetten. Kopje hier, kopje daar, alle takjes krijgen een wimpel. Zo weet Boris Boef weer wie de baas is hier! Pipje steekt voorzichtig over want die gekke gele hond is net iets te groot. Dan achter een auto langs, onder het hekje door en daar is het paradijs. Pip zet zijn zwoelste gezichtje op, kamt nog even zijn snor, en gaat dan netjes voor het raam zitten. Hij ziet de mevrouw van Alie en dat ze iets zegt, dan draait Alie zich om naar het raam, het lijkt wel slow motion. Wat is ze mooi....Dan schikt Pip op, Alie komt in volle vaart op het raam afstuiven en kijkt boos. Oi, wat krijgen we nou? Pip valt bijna achterover. Hij gaat maar naar huis, waarschijnlijk wil Alie niet flirten als haar mevrouw erbij is. Tsss, vrouwen, Pip begrijpt er helemaal niets van. Thuis gekomen checkt hij nog even de tuin en dan gauw naar binnen. Even een klein slaapje voor de schik....