Pip is jarig!

Een jaar geleden was het alweer dat wij in het Dierenasiel Kampen kwamen om een nieuwe huispoes uit te kiezen. In de opvang zat een grote zwarte kater, in een hoekje, naar buiten te kijken. Wij vonden hem meteen leuk: lekker veel kat. Toen we naar hem toegingen, legde hij zijn oren in de nek, tilde dreigend zijn klauw op en gromde. Toen we hem toch aaide, begon hij te spinnen en gaf kopjes. Vandaag maakte Pip zijn mensen al vroeg wakker. Hij was een beetje uitgelaten want buiten was het regenen opgehouden, dus hij moest snel naar buiten. Zijn mens aaide hem en sprak hem extra lief toe, leuk, maar daar had onze tijger geen tijd voor. Bordje tonijn, knabbeltje erbij en hup: open met die deur! Zoals altijd maakt Pip zijn ronde door de buurt. Kijken of Alie buiten is voor wat lonkwerk, zien of Boris Boef al op pad is om wat te ruzien en dan naar huis. Een knabbeltje doen om daarna op de tafel in de tuin te gaan zitten, en zijn domein te overzien. Wat wassen en wat vogels na blaffen, net als een jaar geleden.... Pip hoort er helemaal bij. Hij heeft zijn vaste plaatsen in huis en een ijzeren ritme en vindt het fijn als zijn mensen thuiskomen. Gaat dan gezellig bij ze liggen en onttrekt wat kopjes aan zijn omgeving. Bezoek is nog leuker, die kan hij zo leuk aan het schrikken maken door uitgebreid bij ze op schoot te gaan liggen. Voetballen met een prop papier is het leukst, en een touwtje is ook erg fijn. Wat nieuw is, is een pen die het liefst onder een krant, ligt. Aanloopje nemen en met twee beentjes onder de krant hengelen naar de pen en die vervolgens vermoorden. Zijn mensen werk graag mee en genieten. En als zij er niet zijn, dan neemt Pip het ervan: heerlijk zacht en warm, neus in de staart en slapen....