Kind van de wind

Met zijn twee mensen zit Pip op de bank, op de tv zijn mensen die doen wie er het hardst over het gladde ijs kunnen rennen. Niets voor stoere katers. Pip draait zich nog eens om op de schoot van zijn mens. Dan is er buiten een geluid, Pip schikt op uit zijn dutje en rent naar de deur. Hier moet hij bij zijn! Zijn mens heeft de spoed in de gaten en doet snel de deur open, Pip rent in een wilde galop de tuin in, achter de indringer aan. Onder de haag door en achter het hekje door. Maar de wind zit hem tegen, het waait zo hard! Pipje zet zijn snorharen in de ergonomische stand en meteen schiet hij vooruit. De indringer snelt er vandoor en Pip gooit er nog een straatlengte bovenop, zeker zijn dat zijn tuin schoon blijft van vreemde kattebeesten. Terug naar huis want de voetjes zijn koud en de wind wordt als maar sterker. Als Pip over het randje van de tuinborders wil lopen, net als altijd, waait hij er zelfs vanaf! Gauw maakt hij een huppeltje alsof er niets is gebeurd, stel dat de mensen het gezien hebben. Als hij binnen is eet hij een lekker knabbeltje en dan naar boven. Op een hoekje van het dekbed past hij precies lang uit, zijn koude voetjes onder zijn lijfje. En dra valt hij in een diepe slaap. Zo diep dat hij niet merkt dat zijn mens de andere hoek van het dekbed zachtjes over hem heen legt.

Voorjaar!

Eindelijk, de sneeuw is weg, de bollen lopen uit en de vroege voorjaarsbloemen komen op. Pip moet ze allemaal een kopje geven. Met als gevolg dat hij een neus vol stuifmeel heeft! Op zijn eerste wandeling vandaag doet hij eerst even aan zijn pull up oefeningen, met zes krachtige slagen klimt hij in de boom. Daar waar de stam zich splitst kan je heerlijk zitten en je domein overzien. Lekker wassen met de zon op je gezicht. Dan voorzichtig achteruit naar beneden, halverwege omdraaien en met een reuzensprong vier voetjes op de vloer, eitje! Onze zwarte held vervolgd zijn wandeling dan naar de tuin van Alie, dat is een mooie trippel, maar er moeten onderweg wel wat geurvlaggetjes uitzetten. Kopje hier, kopje daar, alle takjes krijgen een wimpel. Zo weet Boris Boef weer wie de baas is hier! Pipje steekt voorzichtig over want die gekke gele hond is net iets te groot. Dan achter een auto langs, onder het hekje door en daar is het paradijs. Pip zet zijn zwoelste gezichtje op, kamt nog even zijn snor, en gaat dan netjes voor het raam zitten. Hij ziet de mevrouw van Alie en dat ze iets zegt, dan draait Alie zich om naar het raam, het lijkt wel slow motion. Wat is ze mooi....Dan schikt Pip op, Alie komt in volle vaart op het raam afstuiven en kijkt boos. Oi, wat krijgen we nou? Pip valt bijna achterover. Hij gaat maar naar huis, waarschijnlijk wil Alie niet flirten als haar mevrouw erbij is. Tsss, vrouwen, Pip begrijpt er helemaal niets van. Thuis gekomen checkt hij nog even de tuin en dan gauw naar binnen. Even een klein slaapje voor de schik....