Pip heeft een ongelukje gehad

Het is zondag en rustig in de tuin, het zonnetje schijnt en de mensen van Pip zitten lekker aan de tafel. Pip sluipt door het gras, op zoek naar iets wat wil bewegen om te spelen. Daar ligt een stokje, dat is leuk! Pip voetbalt een beetje en gooit het stokje in de lucht, vangt het op en rolt op zijn rug. Met zijn sterke klauwen probeert hij het stokje tussen zijn kaken te krijgen om het te slopen. Maar, oh jeetje, het stokje werkt niet mee. Het breekt in stukjes en Pip staat snel op om zijn bekje leeg te gooien.

Zijn mens staat op om te kijken wat er gebeurt en Pip rent onder zijn tuinbank en friemelt met zijn pootjes om het restje uit zijn bek te krijgen. Niets helpt. Zijn mens wil graag helpen maar Pip vindt dat niet goed, met nagels en kracht duwt hij de mensenhand weg.

De rest van de avond en de nacht is Pip bezig met het stokje uit zijn bekje te krijgen. Zijn mensen zijn bezorgd. Pip slaapt wel lekker, maar bij het wakker worden zit het stokje er nog steeds. Zijn eten laat hij staan en zijn voetjes zijn helemaal nat van het friemelen in zijn bekje.

(Mens belt op kantoor met de dierendokter en die zegt dat Pip ’s middags maar op bezoek moet komen. Mens maakt zich zorgen want Pip heeft slechte ervaringen met zijn kattenmand) Hoe het verder gaat……

Die middag wordt Pip wakker  op het donzen dekbed. Hij voelt zich lamlendig en loopt vertraagd de trap af. Zijn mens is net thuisgekomen en roept. Eigenlijk wil Pip blijven liggen. Tegen de gewoonte in tilt zijn mens hem op en knuffelt fijn en loopt de hal in. Voordat Pip het doorheeft zit hij in de blauwe bak. Diezelfde bak waarmee hij uit het asiel kwam. Naar buiten en in het huis op wielen. Pip roept dat hij het niet fijn vindt, maar zijn mens rijdt door. Dan gaat de bak open en zijn er allemaal gezellige nieuwe mensen. Een mens aait hem fijn en de andere doet zijn bekje open en voordat hij kan zeggen dat ie het niet fijn vindt, ligt er een stokje op de tafel! Dat voelt al veel beter. Dan mag hij op de tafel zitten en kijken de mensen overal. In zijn bipsen, in zijn oren en diep in zijn ogen. Pip heeft geen flauw benul wat er gebeurt maar hij wordt wel heerlijk gekriebeld. Even jeuk aan zijn oor en een wazig oog en tilt een mens hem op. Pip wil hier blijven en klampt zich vast aan het mens. Die schrikt want Pip was zijn nagels vergeten in te trekken. In de blauwe bak en weer terug naar huis.

Thuisgekomen eet Pip heerlijk zijn eten en drinkt bijna zijn hele bakje leeg. Zo, de schade is weer ingehaald. Pip mag naar buiten en ondanks dat de vogels wazig klinken, gaat hij heerlijk in de tuin zitten, op de tafel. Hij kijkt toe hoe zijn mens alle losse takjes opruimt.