Even geen sneeuw

Het is een mooie ochtend, eindelijk is er geen sneeuw meer in de tuin en zijn alle waterbakken schoon en het water is drinkbaar. Pip neemt het er onmiddellijk van en gaat buiten op de stoel zitten. Snoetje in de zon, beetje wassen en kijken wat er gebeurt. De vogels inspecteren het houten huisje, de bonte specht eet de laatste pinda's op en de muis loopt over het terras. WAT??? De muis loopt over het terras? Pip krijgt een kleine kortsluiting in zijn hoofd, gekker dan dit moet het niet worden. Als een ranke gazelle springt Pip van zijn stoel en rent achter de muis aan, want hij heeft gezien waar die heen ging. In de hoek van het terras staat dat blauwe apparaat waar de mensen van Pip in de zomer water mee spuiten. Nu staat het er werkeloos bij en Pip weet zeker dat de muis eronder zit. Pip gaat achter de blauwe doos zitten en hengelt met zijn voetjes onder en langs de waterslang. De muis is dapper en vertoond zich niet. Pip gromt en blaft, maar nog steeds geen muis. Zijn,mens komt even kijken en is zo vriendelijk om even de waterslangdoos op te tillen, geen muis, wel een oud blad. Pip krabt zich achter zijn oor, waar is die kleine snack gebleven? Mens suggereert dat de muis onder het hek door naar de buren is gegaan, maar Pip weet zeker dat de muis zich gewoon even onzichtbaar heeft gemaakt. Pip gaat relaxed zitten en besluit te wachten. Hij wacht, en wacht en doezelt wat weg in de zon. Dan gaat hij naar binnen want het eten wordt gereserveerd. Maar de muis weet dat Pip altijd alert is en als hij weer tevoorschijn komt, loopt hij zo in de bek van de baas van de tuin! Echt wel....

Pipje naar de dierendokter

Pip heeft erg last van zijn oortjes. Ze jeuken en soms moet hij zijn kopje scheef houden, zo vervelend zijn ze dan. Het mens van Pip heeft de dierendokter gebeld en die zegt dat ze maar snel langs moeten komen. Het is ook weer tijd voor zijn entingen. Die middag krijgt Pip lekker te eten, maar net als hij twee hapjes genomen heeft, wordt hij opgetild en in zijn reismandje gezet. Pip vindt dat niet fijn, en dat laat hij weten. In het huis op wielen waar hij gelukkig wel naar buiten kan kijken. Even later voelt hij de frisse lucht en dan komt hij in het huis met de vreemde luchtjes. Als er een gekke hond voorbij komt en Pip net zijn stoere grom wil laten horen, hoort hij de dierendokter roepen:"Pipje,". Dat is leuk, de dokter weet zijn naam. Pip mag uit de mand en op de grote tafel zitten. Dat is mooi. Zijn mens aait hem fijn en hij mag tegen haar aanzitten. De dokter kijkt diep in zijn oren en frut er met een staafje in. Dan verteld hij een verhaal aan de mensen wat Pip niet begrijpt, maar ondertussen kriebelt de dokter fijn aan zijn oortjes. Dan voelt hij een kriebeltje bij zijn schouder en legt de dokter een prikspuitje weg. Pip haalt zijn schouders op, hij is zo cool. Bang zijn voor een spuitje is voor mietjes. Dan verteld de dokter nog over droge vachten en aait hem lekker. Dan wordt zijn reismandje op de weegschaal gezet en moet Pip erin. Dat is niet erg want dan gaan we weer naar huis, grinnikt Pip. Thuis gaat zijn mandje open en staat er een lekker bakje eten. Pip geeft een heerlijk rondje kopjes weg omdat hij blij is dat hij weer thuis is. Dan lekker naar buiten, met zijn snoetje in de middagzon, even een klein dutje....