Even geen sneeuw

Het is een mooie ochtend, eindelijk is er geen sneeuw meer in de tuin en zijn alle waterbakken schoon en het water is drinkbaar. Pip neemt het er onmiddellijk van en gaat buiten op de stoel zitten. Snoetje in de zon, beetje wassen en kijken wat er gebeurt. De vogels inspecteren het houten huisje, de bonte specht eet de laatste pinda's op en de muis loopt over het terras. WAT??? De muis loopt over het terras? Pip krijgt een kleine kortsluiting in zijn hoofd, gekker dan dit moet het niet worden. Als een ranke gazelle springt Pip van zijn stoel en rent achter de muis aan, want hij heeft gezien waar die heen ging. In de hoek van het terras staat dat blauwe apparaat waar de mensen van Pip in de zomer water mee spuiten. Nu staat het er werkeloos bij en Pip weet zeker dat de muis eronder zit. Pip gaat achter de blauwe doos zitten en hengelt met zijn voetjes onder en langs de waterslang. De muis is dapper en vertoond zich niet. Pip gromt en blaft, maar nog steeds geen muis. Zijn,mens komt even kijken en is zo vriendelijk om even de waterslangdoos op te tillen, geen muis, wel een oud blad. Pip krabt zich achter zijn oor, waar is die kleine snack gebleven? Mens suggereert dat de muis onder het hek door naar de buren is gegaan, maar Pip weet zeker dat de muis zich gewoon even onzichtbaar heeft gemaakt. Pip gaat relaxed zitten en besluit te wachten. Hij wacht, en wacht en doezelt wat weg in de zon. Dan gaat hij naar binnen want het eten wordt gereserveerd. Maar de muis weet dat Pip altijd alert is en als hij weer tevoorschijn komt, loopt hij zo in de bek van de baas van de tuin! Echt wel....